Hisarönü Körfezi’nin sevilen, korunaklı bir koyu olan Kocabahçe Koyundan bu günkü yazımız.

Uzun yaz sezonunda en az bir iki defa giderim Kocabahçe’ye.

Genelde, koy sonundaki iskeleye ait tonozlara ya da iskeleye bağlanırım.

Derinliğin kıyıdan itibaren birden artması, zaman zaman bastırabilecek sağanaklara tedbir amaçlıdır bu konaklama şeklim.

SICAK GÜNLERİN SERİN KOYU

Hisarönü-Yeşilova Körfezleri arasındaki kara parçasında olduğu için, en sıcak günlerde bile size sıcaklığı hissettirmez.

Buna karşılık esen rüzgarlar ve de sağanakları tedirgin olmamıza yeter.

Burada senelerdir yatçılara hizmet veren, şirin, doğal bir restoranın öyküsünü ele almak istedim bu yazımda.

    

YOKLUKLARA RAĞMEN

Kara yolunun olmadığı, denizden ulaşımın zorlukla yapıldığı, elektrik ve su sıkıntısının yine zorlukla aşıldığı yerdeyiz.

Bu restoranı kökleri Taşlıca Köyüne dayanan bir aile işletiyor senelerdir.

Bizler tonozunuzu alıp bağlandıktan sonra rahatça tatilimizi yapıp, dinlenirken, sizin için tüm olanakları nasıl sağladıklarını, yaşadıkları zorlukları

yaşamlarını mercek altına almak istedim.

Size Cenneti yaşatmaya çalışırken karşılaşılan zorluklar.

ÇOBAN OĞLU ÇOBAN MI OLUR?

Aile reisi Mehmet Şengül, Marmaris’e 50 Km. uzaklıktaki

Taşlıca  Köyünde 1962 yılında bir çobanın oğlu olarak dünyaya gelmiş.

   

ÖĞRETMENİN ÖNEMİ

“11-12 yaşlarında ilkokul öğretmenim beni keşfetti, okumam gerektiğini söyledi. 

Babamda para yok. İlkokuldan sonra beni okutmak istemiyor. 

Öğretmenim babamı ikna etti; “ Bu çocuğun okuması gerekiyor, sen okutmazsan ben okuturum” dedi.

Sonunda babam  beni Marmaris’e okumaya gönderdi. Burada Teyzemin yanında 6 yıl kaldım eğitim için.

Lise bitince İzmir’de üniversite sınavına girdim. 

Sonunda 2 üniversiteyi birden kazandım. 

Biri Manisa Spor Akademisi diğeri Buca Eğitim Akademisi.

Ben Buca Eğitim Akademisi 4 yıllık İngiliz edebiyatı bölümüne girdim ve bitirdim.

O BİR ÖĞRETMEN

Hayat, zaman, koşullar beni çoban olmak yerine İngilizce öğretmeni yapmıştı.

Marmaris’te çalışmaya başladım.

Yıllar böyle akıp giderken 1982 yılında hanıma aşık oldum. 

O da çoban kızı, dağda buldum.

DAĞLARDA AŞK

4 yıl kayınpeder dağlarda süründürdü beni, kızı vermedi.

Gittim geldim, gittim geldim...

Sonunda mecbur oldu verdi Berrin’i bana, bizde evlendik.

Bu arada Marmaris’te İngilizce öğretmenliği devam ediyordu. 

ÖĞRETMEN MAAŞI

Evlendikten sonra ilk  oğlumuz Levent doğdu. 

Doğdu ama maaş  geçime yetmiyor, çare arıyorum.

Bölgemiz Turizm Bölgesi. 

Ne yapabilirim, ne edebilirim derken, sonunda restoran açmaya karar verdim.

İşte bizim hikayemiz bundan sonra başlıyor.

HOCANIN RESTORANLARI

İlk restoranımızı açıtıktan sonra zaman içine farklı yerlerde değişik restoranlar aça aça bu güne, buraya geldik.

Kocabahçe’deki restoranımız altıncısı. 

Bozburun, Serçe Limanı, Söğüt, Dirsek Bükü derken sonunda Kocabahçe Koyundaki restoranla işimizi sürdürüyoruz ailecek. 

DİRSEKBÜKÜ OĞLUMDAN SORULUR

Oğlum Levent Dirsek Bükü restoranını işletiyor.

Ben yavaş yavaş işleri çocuklara devrediyorum artık, emekliliğe hazırlanıyorum.

Bu  restoranın olduğu yer bizim. 

ARSA TOPLAMADA UZMAN

Seneler önce küçük küçük, azimle topladım arsaları.

İnatla, sebatla, inançla bir araya getirdim arsamızı.

Bu şekilde küçük bazı yerlerimiz daha var az ileride.

Çok büyük zorluklarla, kıt imkanlarla burayı açabildik.

İlk geldiğimiz senelerde çok zorluklar çektik.

Karayolu yok. Elektrik, su yok.

   

TEK YOL DENİZ

Her şey uzun deniz yolu ile, taşına taşına. 

Kurulması, geliştirilmesi zaman aldı ve çok zorlandık.

Koyumuz hakim rüzgarlara kapalı bir mevkide. 

İnşa ettiğimiz ahşap iskele en korunaklı noktada. 

Zaten arsamızın uzantısı. 

Sağlam bir çok tonozla güveliği sağlıyoruz. 

Her yıl da bu tonozların bakımı mutlaka yapılır.

    

SEBZE MEYVE BAHÇEDEN

Lokantamızın arkasında sebze ve meyve bahçelerimiz var. Burada ürettiklerimiz konuklarımıza veririz. 

Domates, biber, patlıcan, şeftali, kabak ne isterseniz var.

Lokantayı ailecek işletiyoruz ama dışarıdan mutfak ve servis için takviye arkadaşlarımızı da işe alıyoruz.

   

TARIK DAMADIMIZ OLDU, BİR DE BEBELERİ

Denizli’den garson olarak yanımıza gelen Tarık, bir müddet sonra damadımız oldu. 

Artık kızım Zerrin ile lokantayı onlar yönetiyorlar.

Bu arada bir de Ege adında torunumuz dünyaya geldi. 

Bizim maskotumuz.

   

DEDE TORUN ZEYBEK ŞOV

2 yaşına gelmek üzere, konuşmayı beceremedi ama dedesi ile her gece yatmadan önce zeybek oynamayı biliyor.

ÇOCUKLARIN AHŞAP EV BAŞIMIZIN BELASI

Arazimiz içinde barınacak küçük mekanlarda biz ve çalışanlarımız konaklıyor.

Ama başımızın belası Zerrin ile Tarık’ın küçük ahşap yeri.

Yetkililer buraya taktı. 

Senelerdir bunun mücadelesini veriyoruz. 

Tapumuz var, izinlerimiz var, ne istersen var ama o küçük kulübe sorun olmaya devam ediyor.

    

AİLENİN DİREĞİ BERRİN’İN ADI TEKNEMİZDE

Eşim Berrin hayatta olduğu gibi burada da benim sağ kolum. 

   

   

Sabah ekmeğin çıkmasından, bahçedeki sebze meyvelerin bakımı, çevre temizliği, hayvanların bakımı onun kontrolü altında.

İkmal yaptığımız ahşap teknemize adını verdik onun.

   

SEZON UZUN

Nisan ayında başlattığımız sezonu Kasım Ayına kadar sürdürürüz.

Burada seneler itibariyle bir çok tanınan sima, ünlü konuğumuz oldu, olmakta. 

Bu bakir, doğa içindeki mekanımızın devamlı konukları oldular.

Burada yaşam çok güzel. 

   

Konuklarımızın güler yüzle buradan ayrılmaları bizim en büyük sevinç kaynağımız.

Hele tekrar gelmeleri daha önce verdiğimiz hizmetin geri dönüşü oluyor.

   

BURAYI AYAKTA TUTABİLMEK BECERİ VE PARA İSTER

Tabi denizcilerin beğendiği bu tesisi ayakta tutabilmek için büyük çaba harcıyoruz.

Bu bakım işinin yazı kışı yok, elimiz hep üstünde.

En büyük sıkıntımız su ve elektrik açısından oldu zaman içinde.

Suyu, yukarıdan taşıyoruz artık. Ayrıca aşağıda kuyudan da çıkartmaktayız.

   

JENERATÖRDEN GÜNEŞ ENERJİSİNE

Elektrik sorununu senelerce jeneratörle çözmeye çalıştık. 

Yiyecek malzemelerinin korunması hele bu sıcak bölgede çok önemli.

Jeneratör yöntemi zor ve maliyetli.

Şimdi güneş panelleri ve akülerle tesisin elektrik işini çözdük.

Bu işlemden sonra zaman içinde biraz daha güneş paneli koymamız gerektiğini anladık. 

Seneye onu da yapacağız.

Yiyecek malzeme stokumuzu elektrik işini tamamen çözünce  aşacağız.

DENİZ ULAŞIMINDA DİNLENİYORUM

Kara yolu olmadığından malzeme ikmalimizi deniz yolu ile gerçekleştiriyoruz.

Bozburun ve Marmaris’e düzenli olarak gitmekteyiz. 

Çöpleri götürüyoruz, ihtiyaçları alıyoruz.

Bu seyirler anında tüm yorgunlukları atıyorum.

Koyumuz denizciler tarafından bilinen, tercih edilen bir koy.  Yaz aylarında en sıcak günlerde rahatlatan bir esintisi mutlaka vardır.

Deniz suyu olabilecek en temiz seviyededir.

Cenneti andıran bu mekanda konuklarımızın mutluluk içinde konaklamaları için ailecek senelerdir çaba gösteriyoruz.

   

Yavaş yavaş palamarı Kocabahçe Koyu’n dan çözerken koyda Şengül ailesinin senelerdir süren yanlızlıklarının da sona erdiğine şahit oluyoruz.

Yanlarındaki arazilere benzer tesisler, konutlar yapılmaya başlamış bile.

Medeniyet mi geliyor ne?